GençVeteriner | Veteriner Hekimlik ve Evcil Hayvan Portalı
Veteriner Hekim ve Evcil Hayvan Platformu

Trichuris Leparis

0 Üye ve 1 Ziyaretçi konuyu incelemekte.

Çevrimdışı eXcaLibuN

  • Administrator
  • Fanatik Üye
  • *
    • İleti: 4732
    • Teşekkür: 1600
    • Cinsiyet:Bay
  • Veteriner Hekimlerin Dünyası
  • Sınıf: Mezun
  • Üniversite: Yüzüncü Yıl
Trichuris leparis

Erişkin parazitler 3-7 cm. arasında bir uzunluğa sahiptirler. Ön kısımları ince, arka kısımları kalındır. Erkeklerin kuyruk kısmı kıvrıktır. Spikülümleri tek ve kılıflıdır. Yumurtaları limon şeklinde ve heriki kutbunda tıkaç bulunmaktadır.

Son Konakları: Tavşan ve diğer kemiriciler

Yerleştiği yerler: Sekum ve kalın bağırsaklarında

Gelişme:
Enfekte hayvanların dışkısıyla yumurtalar atılmaktadır. Bu yumurtalarda dış ortamda 1-2 ay içerisinde L1′ler gelişmektedir. Bu gelişme sıcak ve nemli ortamlarda 2-3 haftada tamamlanabilmektedir. Sonkonaklar L1′leri taşıyan yumurtaları ağız yoluyla alarak enfeksiyona yakalanırlar. Enfektif L1′leri taşıyan bu yumurtalar konağın sindirim enzimlerinin yardımıyla iki kutupta bulunan kapak açılmakta ve L1 yumurtadan çıkmaktadır. Bu L1′ler sekum mukozasının bezlerine girmekte ve bütün gömlek değişimleri burada tamamlanmaktadır. Erişkin parazitler bezleri terketmekte ve baş kısımları mukozaya gömülü olarak bağırsak lumeninde yaşamaktadırlar. Prepatent süre türlere göre 6-12 hafta arasında değişmektedir.

Epidemiyoloji:
Epidemiyolojide en önemli nokta yumurtaların dış şartlara olan mukavemetidir. Bu yumurtalar köpek ve domuz barınaklarında 3-4 yıl canlı kalabilmekte ve bu barınaklar enfeksiyonun önemli bir kaynağını oluşturmaktadır.

Patogenesis ve Klinik Belirtiler:
Ruminantlardaki türler önemli bir patolojiye neden olmazlar. Klinik olarak da Trichuriosise seyrek olarak rastlanmaktadır.Köpeklerde ise ağır bir diyare ile birlikte sekumda yangı görülmektedir. Bu hayvanlarda hafif enfeksiyonlar herhangi bir tahribat meydana getirmediği halde, ağır invazyonlarda ciddi semptom ve hatta ölümlere rastlanmaktadır. Bu gibi durumlarda köpeklerde kanlı ishal ve anemi dikkati çekmektedir.

Teşhis:
Dışkı muayenesinde tipik yumurtaların görülmesiyle yapılmaktadır.

Tedavi:
1- Ivermectin: Tün hayvanlarda 0.2 mg/kg dozda,
2- Mebendazole: Köpeklerde 22 mg/kg dozda,
3- Fenbendazole: Köpeklerde 50 mg/kg dozda 3 gün süreyle, domuzlarda 3 mg/kg dozda 3-12 gün süreyle kullanılmaktadır.

Korunma: Bu amaçla özellikle köpek ve domuz barınaklarında dışkılar düzenli olarak temizlenmelidir.

Linkback: http://www.gencveteriner.com/index.php?PHPSESSID=0e64ab2dd8adaa2cdb6a027e05b044d1&topic=3610.0
Beşeri hekimlik insan içinse Veteriner Hekimlik insanlık içindir.
Denilebilir ki insan hekimliği veteriner' in yanında okyanusa karşı iç deniz gibidir... 'İsmet İnönü - 1943'
Bilgi, paylaşıldıkça çoğalır.
Kör bir kurşun kalem dahi, keskin bir hafızadan daha iyidir.

https://vetrehberi.com