KRONİK ENFEKSİYÖZ HASTALIKLARLA SEYREDEN HASTALIKLAR
OC ( osteochondrosis ) : kıkırdak eklemde differansiyel bozulma, kıkırdakta kalınlaşma söz konusudur.
Eğer kıkırdakta kalınlaşma sonunda yerinden kopmalar da varsa, OCD’den söz etmek gerekir.
Patolojisi; osteophyteler kemikle kıkırdağın birleştiği yererden çıkarlar. Mesela; dirsek eklemi gibi. Alman kurt köpeklerinde processus anconeus yapışmaz ve korkunç ağrılara sebep olur. O bölge, operatif müdahaleyle alınmalıdır. Uzaklaştırılmalıdır.
Procesus coroneus, ulna’nın proximal ucunda kalınlaşma olabilir. Yine aynı işlem uygulanır.
Tide mark bölgesi etkilenirse, kistleşme olur.
Aşırı Ca ile beslenme, OC için predispozedir.
Meduller kanal yangılanırsa, bir bacaktan öbürüne geçebilir, shiftinglesion.
OSTEOARTHRİTİS :
Travma >>> chondromalacia >>> fibrilasyon >>> sinovitis >>> OSTEOSARTHRİTİS !!!
*Chondromalacia ; eklem kıkırdağının yumuşaması ve matriks kaybı ile karakterize bir olaydır.
*Fibrilasyon ; eklem kıkırdağının yumuşaması ile kıkırdakta fissuraların yani çatlakların açılmasıdır.
*Sinovitis ; kıkırdak matriksi atıklarının eklem sıvısına geçmesi ile eklem sıvısının aşırı üretimi ve hücre ölümleri dolayısıyla yeterli emilememesinin sonucunda eklem sıvısının aşırı miktarda artmasıdır.
*Skleroz ( e b u r n a s y o n ) ; kemikte dejenerasyon sonucu kemik dokusunun fildişini andıran şekilde sert yapı ve görünüm kazanmasıdır.
*Arthritis ; non-influmatuar ve kroniktir.
*Arthrosis ; yangısel olmayan dejeneratif şartlarda olur.
*Osteoarthritis ; eklemin dejenerasyona uğraması sonucu meydana çıkan hastalıktır.
Osteoarthritis veya Dejeneratif Joıut Disease ( DJD ) , uzun süreli ve ilerleyici kıkırdak dejenerasyonu ve sinovial sıvı değişimi ve osteophytose oluşturan hastalıklardır. Yani dejeneratif fakat yangısel olmayan bir olgudur.
Yangısel olmayan eklem hastalıkları :
1.Osteoarthritis / osteoartrosis , DJD
a – primer b – sekonder
2.Travmatik
3.Neoplastik ( tümöral )
Yangısel eklem hastalıkları :
1.Enfeksiyöz olan
2.Enfeksiyöz olmayan
a – eroziv b – non-eroziv
KÖPEKTE O.A. :
Non-inflamatuar eklem hastalığı, osteoarthrosis
*Primer dejeneratif eklem hastalığı;
Kıkırdağın dejenerasyonu ile karakterize, yaşlanmayla birlikte gözlenmeye başlayan, sebepleri henüz bilinmeyen bir eklem hastalığıdır.
Fakat yaşlanma ile gözlenen DJD ile genç hayvanlardaki osteoarthritis’te değişimler farklılık göstermektedir. Buna bağlı çeşitli histo-kimyasal ve biyokimyasal tetkikler yapılmalıdır.
Sclerosis ; bir bölgenin normal yapısı dışına çıkıp sertleşmesidir. Gerçek anlamda bir problemdir. Eburnasyon oluşması, kıkırdak yapının irreverzible olarak ölümle karşılaşmasıdır. Sinovial membranda değişim yoktur.
Kıkırdaktaki değişimler; sağlam kıkırdağın ile hasta bölgeye sürünerek hastalığın yayılması şeklindedir ( kissing-ayna yansıması ).
*Enthesiophyte: bağlantı kısımları arasında kemik çıkıntıları oluşursa bu ismi alır.
OSTEOCHONRODİSSECANS ( OCD ) :
Gelişmekte olan kıkırdakta endochondral kemikleşmede bozukluğa yol açan eklem kıkırdağı ve metafizeal büyüme plağındaki hücre diferansiyasyonu ile karakterize patolojik bir durumdur. Vücuttaki çeşitli eklemlerde gözlenir.
UAP ( ununited anconeal process ), FCP ( fragmented coronoid process ), OCD ( osteo chondrosis dissecans ) osteochondrosis’in etkisiyle oluşan eklem hastalıklarıdır.
OCD; köpeklerde sık rastlanan, klinik belirtileri 5 – 10 aylık yaşta gözlenen bir hastalıktır.
Osteochondrosis sonucu eklem kıkırdağının kemik yüzeyinden çözülmesi ve yangısel değişimler sonucu ayrılması ile karakterizedir.
Klinik semptomları;
1.Ayağını kullanamaz.
2.Ağrı – topallık ( stoicism; ağrıya dayanıklılık )
3.Ateş yoktur.
4.Şişme olabilir ( enthosiophyte’de ).
5.Bacağın pozisyonunu değiştirebilir.
6.Egzersizden kaçma vardır.
7.Bunny hopping ( tavşan sıçrayışı ) görülür.
8.Hava durumuna göre semptomlar azalıp, artabilir.
9.Radyografik bulgu ile ağrı korrele değildir.
10.Tutukluk varsa ; eklemlerde hastalık var demektir.
11.Crepitasyon ; ciddi O.A ‘larda gözlenir. Yeri kesin saptanmalıdır. Deri altı dikişlerde dikkat!!!
12.Obesite ; O.A ‘lı birçok köpek, yağlı görüntü vermektedir.
13.Yaş ; yaşlı bir hayvanda primer O.A. , orta yaşlı bir hayvanda ise primer + sekonder O.A. görülür.
Loss of proteoglycans
Wear
( loss of skin collagen )
Loss of chemical barrier
Degradetive enzymes in matrix
( cathespins )
TEDAVİ :
1.Konservatif
2.Operatif
3.Yapıştırıcı
PROTEOGLİKAN, NSAİ ; her tür O.A. ‘da kullanılabilir.
Kısıtlı egzersiz yaptırılabilir.
Koşma, zıplama yok!!!
Thermoterapi yararlı olabilir.
Tamponlu aspirin ( buffet ) , 10 mg / kg x 2
Corticoterapi , immunosupresif etkisi nedeniyle tercih edilmez.
Diyet , obesiteyi düzeltmek için gereklidir.
***Cerrahi metodlar;
Debridement; bölge açıldıktan sonra fazla olan kemik parçalarının alınmasıdır. Bu sayede, hareket düzenlenir. Eklem yüzeyi rahatlar.
Arthroplasti, osteotomi, arthrodesis, pseudoarthrosis ( femur başının kesilmesinde kullanılır ), neuroctomi, amputasyon .
Kasların serbestleştirilmesi için,
*Pektinal kas kesilir ( bacakların daha rahat oynamasını sağlar )
*Arthroidesis ( eğer başarılı olmazsa ) AMPUTATİON !!!
*Yapıştıcı metod : Cyanoacrylate türevi yapıştırıcılardan yaralanılır. Örnek ; ethyl – 2 – cyanoacrylate .
Tedavi protokolüne intraartiküler hiyalüranik asit enjeksiyonu ve per os Glycoseaminoglycane takviyeleri sağlanmıştır.
Radikal tedavi ile fleb’in alınıp, atılması veya daha zahmetli olan gref uygulamalarına alternetif çözüm olarak bu yapıştırıcılar kullanılabilmektedir.
O.A için;
-Hasta sahibi bilinçlendirilmelidir.
-Orta seviyede ilaçla tedavi denenmelidir.
-Eğer gerekiyorsa, o zaman iyi bir cerrahi müdahale yapılmalıdır.
Linkback: http://www.gencveteriner.com/index.php?PHPSESSID=440914541b2da97bf55054937c306e46&topic=2070.0